Het is zover
Hetgeen ik nog niet verteld heb, is dat bij mijn vader in februari 2018 nogmaals longkanker was geconstateerd. Een jaar eerder was het helemaal weg geweest, maar was nu in alle hevigheid teruggekomen. Hij besloot te gaan voor kwaliteit van leven. Geen behandelingen en ook zijn pacemaker werd niet vervangen.
Waardig sterven
Hij kreeg het gaandeweg benauwder, maar wilde steeds geen morfine of andere middelen. Mijn vader was echt een bikkel, tot een dag voor zijn overlijden, at hij ‘gewoon’ mee aan tafel. Twee weken nadat wij terug waren van vakantie, hadden mijn zus en ik op dinsdag nog een gesprek met hun huisarts over hoe een laatste fase eruit zou kunnen zien. Op de ochtend van 20 september 2018 besliste hij zelf met de huisarts, dat hij iets ter verlichting zou krijgen. Toen de huisarts zei: “Dat kan betekenen dat je erin blijft” antwoordde mijn vader;
“Maar dan is het ook goed”
Ik ben nog steeds blij met dat antwoord, want zo hoefden mijn zus en ik geen beslissing te nemen. Mijn zus, zijn kleinkinderen en zijn broer zijn nog langs geweest en ik kwam zelfs ook nog op tijd uit t Westen. Om 14:00 uur is mijn vader vredig ingeslapen. Hij werd 88 jaar. Het is goed zo.
Op de crematieplechtigheid sprak ik over zijn enorme wilskracht, die hem zoveel heeft gebracht. En waar ik trots op ben, is dat ik mijn daadkracht vast en zeker van hem geërfd heb.
Nogmaals verhuizen?
Je zou denken dat ons verhaal hier eindigt, maar helaas kreeg het nog een naar staartje… half december 2018 bleek de (thuis)zorg poot van de zorgondernemers failliet te zijn.
En daarmee ook het personeel dat werkte in het huis waar mijn moeder woonde. Er zou een overnamepartner komen, dus naïef gedacht misschien, maar wij gingen ervan uit …die neemt alles over. Niet dus, ze wilden alleen de bewoners overnemen! Help! Want het ging om een grote zorgorganisatie die een jaar ervoor nogal negatief was over de wandelmogelijkheden van onze moeder. Dat zou dus een gesloten afdeling in een grote flat betekenen.
Nieuwe plek binnen 10 dagen
En zo konden we wéér op zoek. Gelukkig vonden we per 1 februari 2019 een hele fijne plek bij een nieuw omgevingsgericht concept , De Leyhoeve in Groningen, gestoeld op Anneke van der Plaats. Met detectiepoorten en deuralarmen als iemand te ver loopt. Ze hebben er binnen heel Groningen nagebootst! Met mensgerichte zorg. En omdat het pas een half jaar open was, was er nog volop plek. Dus wéér een verhuiswagen regelen en pijnlijk toezien hoe iedereen uit dat oude huis werd gehaald. Gelukkig voor ons hechtte mijn moeder niet zozeer aan de oude bewoners, maar des te meer aan de verzorgers. En laten nou drie daarvan meeverhuizen naar dit nieuwe concept!
Volgende week volgt een beschrijving van het fijne léven van mijn moeder op dit moment.
Blog 12 kun je lezen op 21 november 2019.
Regie op Dementie biedt je op één plek logische vervolgstappen op de levenslijn van een oudere met dementie.
Klik voor ondersteuning op onderstaande button:
Er zijn in totaal 6 categorieën en 3 kruispunten op de levenslijn van een oudere met dementie. Regie op Dementie bevat meer dan 100 praktische tips, videos, artikelen en links naar organisaties (met name in Haarlem e.o.) die je kunnen helpen.