Sinds vorige week staat ieders wereld met de corona crisis op zijn kop. Zo ook bij mijn moeder in het woonzorgcentrum. Maar dat heeft niet alleen maar slechte kanten.
Natuurlijk ben ik ook bang; dit kan nog alle kanten opgaan en heel naar worden. Maar tegelijkertijd zie ik heel veel mooie initiatieven ontstaan. Juist voor ouderen.
Precies dit weekend zouden mijn zus en ik als bedankje uit eten gaan met mijn moeder’s zorgbuddy’s. Het is vervelend dat dit niet doorgaat en dat ik haar niet kan bezoeken. Het huis ging preventief op 14 maart al hermetisch dicht. Geen gezellige wandeling meer met de Saar, maar ook geen bezoek meer van mijn zus of mij. Maar het beter zo en wat wordt er goed gezorgd voor haar!
Zo krijg ik met meer regelmaat een gezellige foto of filmpje doorgestuurd, waarop mijn moeder vrolijk zingend door de gangen loopt. Of lezen we op CarenZorgt een kort verhaaltje van mijn moeder, die soms in haar eigen dimensie is met haar Lewy Body dementie, maar die je aan de andere kant niks wijsmaakt. Lees even dit verhaaltje, waar we allemaal schaterend om hebben gelachen;
“MRT. 15, 2020 AT 23:10
Vanavond laat stond u klaar om aan het werk te gaan.
Toen ik keek zag ik dat u uw bed helemaal had leeggehaald. Ik heb toen samen met U uw bed weer opgemaakt. U had het druk en wilde alsnog naar het werk. Ik ben samen met U op het bed gaan zitten en hebben het een hele tijd over uw werk gehad.
Toen ik u zei dat uw horloge op de tafel lag moest u lachen en vertelde mij haarfijn dat u dit horloge had gekregen zodat ze hier konden zien waar u was, als u naar buiten ging.
Toen ik u vroeg of u hem daarom af had gedaan, moest u heel hard lachen. (En ik ook).
U vertelde uitgebreid over uw tripjes met de trein en dat je dan gewoon de spoorwegpolitie kon vragen om je naar huis te brengen. U glom van oor tot oor. Uiteindelijk u toch weer in de nachtjapon gekregen en u ligt voor nu lekker op bed!”
Dit zegt zoveel over hoe ze bij de Leyhoeve Groningen als zorgmedewerkers omgaan met mijn moeder. De tijd nemen en haar serieus nemen. Prachtig.
Natuurlijk heeft zeker niet elke oudere met dementie het geluk in zo’n huis te wonen, maar wat fijn dat ook voor hun mooie initiatieven de grond uit worden gestampt. Zoals www.redjeboeketje.nl waar ik een boeket heb gedoneerd aan één van andere 119.999 ouderen in verpleeghuizen. Bovendien help ik daar de plaatselijke bloemist mee! Voor mijn moeder was dat niet nodig, want daar kregen de bewoners van de plaatselijke kweker al een prachtige bos tulpen. En daarvan geniet ze enorm.
Ook Trouw meldt een aantal mogelijkheden waarop wij ouderen een hart onder de riem kunnen steken. “Dit kun je nog wél doen voor je naaste in het verpleeghuis”. Laten we dat met z’n allen doen.
Het is zeker de wereld op zijn kop en je aanpassen. Maar het is te doen. Maandag ga ik voor het eerst maar eens Skypen met mijn moeder! Zo houden we toch contact.
Regie op Dementie biedt je op één plek logische vervolgstappen op de levenslijn van een oudere met dementie.
Start met het helpen van jouw vader of moeder en klik op onderstaande button voor de belangrijkste categorie uit dit blog:
Er zijn in totaal 6 categorieën en 3 kruispunten op de levenslijn van een oudere met dementie. Regie op Dementie bevat meer dan 100 praktische tips, videos, artikelen en links naar organisaties (met name in Haarlem e.o.) die je kunnen helpen.